Ես երեկ գնացել էի Լճաշեն։ Լճաշեն գնալուց առաջ մենք կանգնեցինք որ ուտենք, բայց ես և ընկերուհիս սոված չէինք, ուտելու փոխարեն մենք որոշեցինք ամեն անցնող ավտոմեքենաներին բարևել։ Մեզ բարևեց երեսունմեկ ավտոմեքենա։ Մենք բարձրաանք սարը, որը սովորական սար չէր, 
այլ քարերից էր և շատ դժվար էր բարձրանալը՝ անըդհատ կամ փոս էր, կամ ջուր։ Հետո գնացինք Սևան։ Սևանում մենք ճաշեցինք վայելեցինք գեղեցիկ Սևանը և վերադարձանք Երևան։